Tu Natî_Ismaîl Hosêyn Pûr

Şevi sar in we dûman in tu natî

Gewrî we boqz dêl we jan in tu natî

Behar hatû qezel barîn tu natî

Le qalîyê teva bû çîn tu natî

Dayîk rûyan delûrînin tu natî

Sa te ra rê avreşîn in tu natî

Çêra şewtî çi dil şewtîn tu natî

Çi qe salan tu we xewn dîn tu natî

Yûsof  hatin ru le kenan tu natî

Bowîn çavêne yeqûban tu natî

We pê mani le çaxûnan tu natî

Me golyê ermanan hûnan tu natî

Min go têy telve vi bara tu natî

Bişewtîn dil we vi wara tu natî

Zavê narê xwe navîtin tu natî

Daykan sa te hêstir rîtin tu natî

Le jûr dorne bûne zirwe tu natî

Zemîn bê te sa me têrwe tu natî

Xewû xewn u xîyal hatin tu natî

Hevalê me heval hatên tu natî

Le asmine bûka barê tu natî

Mida vaye bêwî carê tu natî

Je bîrî me çûye firîn tu natî

Me barê pişti çi kirîn tu natî

Westyani je şînî herdê tu natî

Bexşî degrî de her perdê tu natî

Bexşî go neqlê kelmîşî tu natî

Je kolyan sa me dilbişî tu natî

Xêrnaq xwîne bilîr lale tu natî

Her ro bê te le me sale tu natî

Çîya je derdi te qûzûn tu natî

Çavêne kanyan we tozûn tu natî

Xowînê ÊWEZ le çi germe tu natî

Rêyê mêran te da wer me tu natî

Çîyê we bejnê bi tofan tu natî

We işqi te çiqe can dan tu natî

Ismaîl Hosêyn Pûr

از قالب های شعری سه خشتی و لوبانگی چقدر می دانیم؟

به قلم : هیوا مسیح

برای نخستین بار در فضای اینترنت

برگرفته از کتاب سه خشتی ، ترانه های کوچک کُرمانج

سه خشتی یکی از قالب های بی بدیل شعر ایرن و جهان است . کُردهای شمال خراسان دو قالب شعری خود را از ابتدای تاریخ خود حفظ کرده اند .

لوبانگی و سه خشتی .

سه خشتی در سه مصراع و در هشت هجا سروده می شود دارای وزن و قافیه است

کُردهای کُرمانج شمال خراسان به هجا ((شَلپه )) می گویند.

سه خشتی گاه به هایکوهای ژاپنی می ماند گاه خودش است گاهی برشی از یک تصویر بزرگ است ، گاه عبور بادی است در علفزار، گاه رعدی در آسمان

سه خشتی بازمانده ی شعر خسروانی عهد ساسانی است که بعد ازحمله عرب به ایران، رفته رفته خاصه در زبان پهلوی و فارسی از بین رفت.

اما کُردهای کُرمانج شمال خراسان توانستند آن را تا به امروز ادامه دهند

زنده یاد مهدی اخوان ثالث شاعر بزرگ امروز و زنده یاد ملک الشعرای بهار این قالب را یکی از زیباترین  قالب های شعری دانسته اند.

اغلب این اشعار به دلیل وزن قافیه و هجای کوتاه این ویژگی را دارند که هرکس به فراخور دل خویش به هر آهنگی و مقامی آن را بخواند.

شعر کُردهای شمال خراسان هم نفس موسیقی رقص و زندگی آن هاست.

سرایندگان این نوع شعر از دیرباز مردم عادی و بی سواد بوده اند. زنان و مردان ،دختران و پسران جوان ،چوپانی در تپه ها ،پیری در ایل ،آواز خوانی

در راه ، نوازنده ای در کوه .

سه خشتی علاوه بر زندگی سینه به سینه نخستین بار در سال 1927 پس از سال ها تلاش و گردآوری ،توسط ایران پژوهش و کُرمانج پژوه روسی

ایوانف در مجله آسیایی بنگال منتشر و سپس در قالب کتابی به چاپ رسید.و سال ها پیش نیز تعدادی  از این اشعر توسط کُرمانج پژوه استاد کلیم

الله توحدی ( کانیمال) منتشر شد.

لوبانگی

نوعی شعر آزاد و یکی از پیشرفته ترین قالب های شعری کُرمانجی در کنار سه خشتی است.

این قالب شعری خود را موظف به رعایت قافیه نمی داند و در مصراع های نابرابر سروده می شود.

شعری شبیه شعر نیما یوشیج ، لوبانگی نوعی شعر آزاد است که ریتم و آهنگ و وزن، به آن ساختار و سازمانی تازه می بخشد ،لوبانگی

قرن ها قبل از ظهور نیما یوشیج در ادبیات کُردهای کُرمانج شمال خراسان رایج بوده است